Nakon sedmogodišnje policijske potrage, pronađena je slika „Starac sa krznenom kapom“, ukradena iz Zbirke strane umetnosti 8. januara 2006. godine.
Tim povodom, Muzej grada Novog Sada priređuje prezentaciju ovog dela gde će publika imati priliku da dobije odgovore na sva pitanja vezana uz njegov istorijat, autorstvo i krađe.
Istorijat slike
Podaci o poreklu slike ostali su nepoznati do danas. Njen prvi pomen nalazi se u komisijskim popisima nakon Drugog svetskog rata kada se navodi kao vlasništvo dr Branka Ilića, novosadskog lekara i kolekcionara. Uveren da ima orginalno delo Rembranta van Rijna, kolekcionar ga je iz predostrožnosti držao dobro sklonjeno od javnosti sve do 1966. godine. Nakon potpisivanja Darovnog ugovora kojim je on svoju umetničku kolekciju zaveštao Novom Sadu i AP Vojvodini, delo je 1968. godine postalo deo fonda Zbirke strane umetnosti, depandanse Muzeja grada Novog Sada.
Sadržaj slike
Iako je u široj javnosti slika često nazivana „Portret Rembrantovog oca“, u stručnoj literaturi je poznata kao „Portret starca sa krznenom kapom“. Na drvenoj podlozi malih dimenzija postavljena je, jednostavno komponovana, bista starca energičnog pogleda i rezervisanog izraza. Na njegovoj glavi je visoki orijentalni kalpak, a oko vrata krzneni okovratnik. Pozadina je rađena zeleno-srebrnastim tonovima koji prema rubovima prelaze u široke namaze tamnozelene boje. Pretpostavka da se ovde radi o liku slikarevog oca bazira se na sačuvanim crtežima gde je sačuvan njegov starački lik.
Dilema o autorstvu
U „Korpusu Rembrantovih slika“, objavljenom 1982. godine, novosadska slika nije navedena, a do danas je ostala nepoznata stručnim krugovima u inostranstvu. Njeno autorstvo ostaje otvoreno iz više razloga. Kao originalno delo Rembranta, pod istim naslovom i identičnog sadržaja, vodi se ono koje se nalazi u Landesmuseum-Ferdinandeum u Insbruku (inv. br. Gem 599). Iako je i ta slika u prvoj polovini 20. veka smatrana kao delo holandskog majstora Gerarda Dua (G. Dou, 1613-1657), ona je posle brojnih analiza ipak pripisana Rembrantu. Obe slike, novosadska i insbruška, signirane su 1630. godinom. Stariji autori tvrde da je originalna slika davno nestala, a da su sve kasnije kopije nastale na osnovu gravire Jana van Vlita (J. Vliet, 1622-1666) iz 1636. godine. Među njih mogu da se ubroje i primerci koji se nalaze u dvorcima Šlajshajm i Pomersfelden. Stilske analize slike iz Zbirke strane umetnosti koje su izvršili domaći stručnjaci, upućuju na pretpostavku da se radi o replici Rembrantove slike koja je, najverovatnije, naslikana u 17. ili 18. veku. Nedostatak sigurnih podataka o kretanju novosadske slike do pedesetih godina 20. veka predstavlja dodatni problem i svojevrstan izazov kada je u pitanju vreme njenog nastanka i autorstva koje, za sada, ostaje otvoreno.
Na meti lopova
Slika „Starac sa krznenom kapom“ kradena je iz Zbirke strane umetnosti dva puta: 1993. i 2006. godine. Prvi put, sa postavke u prizemlju objekta, amaterska krađa dvoje mladih ljudi imala je za posledicu višegodišnji nestanak dela koje je, na kraju, ipak pronađeno. Deceniju kasnije, ponovo je došlo do krađe, ovaj put na mnogo profesionalniji i gotovo „filmski“ način. Tada je, osim ove, ukradeno još tri slike za kojima potraga i dalje traje.
„Starac sa krznenom kapom“ je pronađen u policijskoj akciji 11. marta 2013. godine. Nakon prvog pregleda slike, utvrđeno je da je ostala neoštećena, uprkos sedmogodišnjem boravku u, za sada, javnosti nepoznatim prostorima.
